| Autor |
Wiadomość |
|
<
Twórczy chaos
~
[Rotfl ^^] Arcygothycki wiersz
|
|
|
 Wysłany:
Czw 14:11, 18 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| Wysłany:
Czw 16:20, 18 Maj 2006
|
|
|
Atropinowa panienka
|
|
Dołączył: 11 Maj 2006
Posty: 2872
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/toruń
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Czw 18:28, 18 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Czw 23:27, 18 Maj 2006
|
|
|
Jasność
|
|
Dołączył: 16 Maj 2006
Posty: 64
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: 73|93|22|62|43|52
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 8:12, 19 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 8:17, 19 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 9:41, 19 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 15:21, 19 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 15:45, 19 Maj 2006
|
|
|
La Figlia Della Tempesta
|
|
Dołączył: 24 Kwi 2006
Posty: 6265
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 10 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 16:30, 19 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
zatracam się sama w sobie
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 18:48, 19 Maj 2006
|
|
|
Atropinowa panienka
|
|
Dołączył: 11 Maj 2006
Posty: 2872
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/toruń
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
zatracam się sama w sobie
gubię fragmenty duszy
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Pią 23:24, 19 Maj 2006
|
|
|
Jasność
|
|
Dołączył: 16 Maj 2006
Posty: 64
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: 73|93|22|62|43|52
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
zatracam się sama w sobie
gubię fragmenty duszy
karmiąc beznadzieją wieczność
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Sob 0:54, 20 Maj 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
zatracam się sama w sobie
gubię fragmenty duszy
karmiąc beznadzieją wieczność
a jednak myślę
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Sob 17:57, 20 Maj 2006
|
|
|
Atropinowa panienka
|
|
Dołączył: 11 Maj 2006
Posty: 2872
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 7 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/toruń
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
zatracam się sama w sobie
gubię fragmenty duszy
karmiąc beznadzieją wieczność
a jednak myślę
o wschodzie słońca
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Sob 19:07, 20 Maj 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
Ma dusza
osamotniona w okrutnym świecie
tkwiąca w tęsknocie za dawnym życiem
usycha z żalu za utarconą miłoscią
karmi poduszkę łzami...
zatracona w smutku upadam
wśród grobów
na zimny marmur niebytu
pragnę zapomnieć o wszystkim
bólem nakarmic swe ciało
gdzie utraconą idylle znajdę?
w zimnym blasku ostrza jej szukam
zapadam się w otchłań milczenia
krew ma szkarłatem obmywa dłonie
O wzywam Cię, śmierci
tyś panią mą jest jedyną
przy tobie niczym kamienie
spadaja na mnie gromy z niebios
u końca dni
nie widac końca cierpień mych
Ale gdy zgasną wszystkie światła
dusza ma rozpłynie się
w mroku nocy
nie znajdując ukojenia
lecz wiecznego cierpienia
smak
zatracam się sama w sobie
gubię fragmenty duszy
karmiąc beznadzieją wieczność
a jednak myślę
o wschodzie słońca
który nowe cierpienia przyniesie
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
