| Autor |
Wiadomość |
|
<
Twórczy chaos
~
[Rotfl ^^] Arcygothycki wiersz
|
|
|
 Wysłany:
Wto 3:03, 11 Lip 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
Jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
 |
|
|
 |
|
|
| Wysłany:
Wto 10:08, 11 Lip 2006
|
|
|
Szarość Wieczorna
|
|
Dołączył: 11 Cze 2006
Posty: 261
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Kielce
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
Jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 11:13, 11 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
Jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 16:01, 11 Lip 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
Jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 21:26, 11 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Wto 21:38, 11 Lip 2006
|
|
|
Consigliori
|
|
Dołączył: 04 Lip 2006
Posty: 1790
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 13:35, 12 Lip 2006
|
|
|
Szarość Wieczorna
|
|
Dołączył: 11 Cze 2006
Posty: 261
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 1/5
Skąd: Kielce
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 14:07, 12 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 14:16, 12 Lip 2006
|
|
|
Consigliori
|
|
Dołączył: 04 Lip 2006
Posty: 1790
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
MROCZNEJ jaźni krzyk
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 14:48, 12 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
MROCZNEJ jaźni krzyk
okrywa MROKIEM świadomośc
[chyba już będziemy kończyc powolutku to arcydzieło... 
jeszcze kilka linijek...]
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 15:16, 12 Lip 2006
|
|
|
Consigliori
|
|
Dołączył: 04 Lip 2006
Posty: 1790
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 5 razy
Ostrzeżeń: 0/5
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
MROCZNEJ jaźni krzyk
okrywa MROKIEM świadomość
MROCZNYCH mych myśli pogoń
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Śro 15:36, 12 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
MROCZNEJ jaźni krzyk
okrywa MROKIEM świadomość
MROCZNYCH mych myśli pogoń
w czterech ścianach MROKU zamyka mnie
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Czw 3:22, 13 Lip 2006
|
|
|
WIDMO ADMIN
|
|
Dołączył: 22 Sty 2006
Posty: 3317
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 2 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: Stolpmünde
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
MROCZNEJ jaźni krzyk
okrywa MROKIEM świadomość
MROCZNYCH mych myśli pogoń
w czterech ścianach MROKU zamyka mnie
w MROKU tracę moje ego
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Czw 10:15, 13 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
wokół mnie gęstnieje MROK
MROCZNE me serce bić przestaje
MROK spowija mą duszę
i MROK przeszywa moje białe ciało
MROKIEM karmi mnie świt
i MROCZNIE się czuję tu jak nikt
z MROKU sie wyłoniłam
w MROK się wkrótce obrócę
MROK mym panem i władcą
MROK zagarnął mą duszę
w MROKU me schronienie
w MROKU sie zatracam
i krew ma MROCZNA
przelana w MROKU
MROKIEM przesiąknięta
MROKU ma woń
w MROKU twa dłoń
dotyka MROCZNYCH mych ust
z MROKU mej duszy wyłania się
MROCZNY upiór mych łez
chce zawładnąć mym MROCZNYM ciałem
i MROKIEM swym opętać mnie
w MROKU mnie zabrać
w MROCZNE krainy
pod swoimi MROCZNYMI skrzydłami
w MROK powiedzie mnie
choć bardziej zMROCZYć mnie nie da się
MROCZNE róże w mej dłoni
krew na mych MROCZNYCH wargach
MROCZNY kruk za oknem
na MROCZNYM drzewie siedząc patrzy
na me MROCZNE cierpienie
bólem, MROKIEM przepojone
z MROCZNEJ miłości zrodzone
w tę noc PRZENAJMROCZNIEJSZĄ...
MROK moich myśli i snów
jak MROCZNYCH ptaków piski
i nocy MROCZNA pieśń
jak ogród MROKIEM spowity
w NAJMROCZNIEJSZYM koszmarze
w NAJMROCZNIEJSZYCH marzeniach
i w NAJMROCZNIEJSZYCH snach
mój NAJMROCZNIEJSZY gotycki ksiąze
MROCZNĄ karetą przez cmentarz jedzie
wśród MROCZNYCH nagrobnych płyt
wyłania się z MROKU
by MROCZNĄ naszą miłośc
skonsumować w MROKU
w MROCZNĄ mgłę spowitym
MROCZNYM grobie namiętności
wśród MROCZNYCH nocnych ciemności
gdzie MROK się co noc rodzi
w MROKU nasza miłość rozkwita
jak róż czarnych MROCZNE pąki
w MROKU nigdy niewiednące
MROCZNY ogród okalające
rozpaczliwie piękne w swym MROKU
MROCZNE uczucie rozkwita
by umrzec MROCZNĄ śmiercią
i w MROKU znów zmartwychwstać
MROCZNYCH wspomnień cisza
MROCZNYM otula mnie szalem
MROCZNEJ jaźni krzyk
okrywa MROKIEM świadomość
MROCZNYCH mych myśli pogoń
w czterech ścianach MROKU zamyka mnie
w MROKU tracę moje ego
i zasypiam w MROCZNYM grobie. na wieki...
KONIEC
[czekam na kolejne pomysły ]
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
|
| Wysłany:
Sob 11:09, 15 Lip 2006
|
|
|
Szmaragdowa Wiedźma
|
|
Dołączył: 09 Maj 2006
Posty: 9477
Przeczytał: 0 tematów
Pomógł: 26 razy
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: rybnik/katowice
|
|
żadnych pomysłów? 
no w ramach przerwy tworzymy jedyny prawdziwy przepis na sukces, czyli 'przykazania mhrrrocznego poety' 
1. W wierszach swych ból, cierpienie i śmierc wysławiac będziesz.
Post został pochwalony 0 razy
|
|
|
|
|
|
