Fallout i jego świat - Gotyk-Forum.pl

Anhedoniac

a czemu to niby nielogiczne?

Po wyrżnięciu dziesiątek luzi, szponów śmierci, supermutantów, ghuli itp dla ratowania swojego własnego domu, a następnie po zostaniu pomimo tego wygnanym ze schronu, były chyba dwie możliwości (a rzynajmniej 2 najbardziej prawdopodobne mi przychodzą do głowy) : zabijałby dalej, ale już zupełnie bez celu życia - ot przemierzanie świata dla samego przemierzania świata, może i ze znalezieniem celu w tym... albo uciekłby od tych mas krwi, pocisków i śmierci gdzieś daleko, najlepiej w bezpieczniejsze rejony... wybrał to drugie i jak dla mnie to niezbyt zaskakujące wyjście. Pewnie poznał sympatyczną tubylkę i z jej pomocą założył spokojną wioskę. Może i to była wioska utopijna, o fajnym systemie zależności międzyludzkich...... w sumie tego już nie da się ocenić, a ja zaczynam fantazjować Grey_Light_Colorz_PDT_08

w każdym razie raczej nie została aż tak sprymityzowana, skoro nasz bohater może ze specjalności wybierać wszystkie skille - od walki na pięści i rzucania włóczniami, po broń ciężką, energetyczną i naukę. Wiedza pozostała, ale skoro nie była potrzebna, tak samo jak i bronie (za życia bohatera F1 po wygnaniu zapewne nie było wielkich problemów, do których zażegnania potrzebaby karabinów plazmowych), to pozostano przy tym czego potrzebowano. No bo po co karabiny plazmowe i granaty elektromagnetyczne, skoro jedyne czego można się obawiać, to brak jedzenia?

Fabuły dla Arroyo nie określono na okres pomiędzy F1, a F2. Jedyne co wiadomo o tym okresie, to temat z niesławnego Fallout Tactics - rosnąca potęga Bractwa Stali, które zapewniało raczej wszystkim chętnym o współpracy ochronę przed najeźdźcami, dziwnymi stworzeniami i najgroźniejszymi - supermutantami. To zapewne przyczyniło się do spokoju w Arroyo. Problemy zaczęły się dopiero w F2, kiedy to rola Bractwa z wielkiego zakonu ograniczyła się do nielicznych posterunków (a może było ich gdzieś więcej, ale w rejonie z F2 nie było głównej bazy? nie pamiętam rozmów z braćmi The Den i San Francisco).

Biggus Dickus

Tylko czy ja powiedziałem, że technologia ogranicza się tylko do uzbrojenia ?

Zachód Słońca

Anhedoniac

Biggus Dickus

Anhedoniac

Biggus Dickus

Dodatek czy nie, to po prostu nie może zbrzydnąć ! To tak jakbyś powiedział, że znudziło Ci się towarzystwo przy wyjściach na piwo !

Zachód Słońca

Anhedoniac

Zachód Słońca

Anhedoniac

Pozostaje mi przyznać rację... i przekląć się za to, że nie nauczyłem się całej fabuły słowo w słowo te 1,5 roku temu, kiedy to ostatnio grałem w FT (a grałem tylko 2 razy w SP).

Tylko jedną prośbę mam - Nie patrz na mnie z góry i pisz normalnie o co Ci chodzi, a nie robisz łaskę dając linka opatrzonego ciętym komentarzem. Sorry, że takich słów używam, ale wyczułem nutę pogardy wobec mnie w poprzenim poście Grey_Light_Colorz_PDT_26

Ja nie czytam artykułów o grach na encyklopediach, nie śledzę wypowiedzi twórców gier i, szczerze przyznam, nie znam idealnie fabuły FT, a Nucleusa i motyw Enklawy w FT dopiero mi wikipedia przypomniała.

Gry są dla mnie od tego żeby grać i tyle - przez to oceniałem. To forum dyskusyjne, więc też i podyskutować o tym chciałem. Z dyskusji wynikają wnioski dla tych co są w błędzie - okazało się, że niestety dla mnie.

I tak oto powstała zbędna nerwowa atmosfera.

Proponuję zbiorowo puścić Louis Armstrong - A Kiss To Build A Dream On na rozluźnienie Grey_Light_Colorz_PDT_15

swoją drogą dobry soundtrack, którego da się posłuchać jako przyjemny dark ambient (nie licząc tego utworu Grey_Light_Colorz_PDT_08

)

Mistrz Gry

To ja tu może ujawnię się jako kolejny heretyk. Otóż cała seria Fallout to jeden z najwybitniejszych "cykli" jakie wyszły na PC. Dla mnie bije na głowę np. Arcanum i jest najlepszym odzwierciedleniem wszelkich Mad Maxów, Wodnych światów, Wysłannika przyszłości etc. (czyli wizji świata post-apokaliptycznego) w grze komputerowej.
Widzę, że rozprawiacie o fabule, a ja tu tylko wspomnę cosik o samej grze. Otóż pomijając wszystkie zalety, w pierwszych dwóch częściach zabrakło mi multi i strasznie, ale to strasznie denerwował mnie tryb turowy. Co jak co, ale pod tym względem Tactics jest o niebo lepszy i o ile początkowo siadałem do niego z duża rezerwą (w końcu "jedynka" jest nieśmiertelna), to po kilkukrotnym przejściu stwierdziłem, że właśnie ta część najbardziej przypadła mi do gustu. Wszyscy tu chwalą poprzedniczki, a ja właśnie preferuję Tacticsa. Wreszcie bardziej dynamiczne (a czasem aż za bardzo... vide encounter "Całkowita ciemność") walki i najlepsze, czyli tryb dla wielu graczy. To jest coś, od czego gra dostaje nowych kolorków, bo po przeoraniu jej na singlu we wszystkie możliwe strony różnymi postaciami może się czasem odechcieć. To jest podobnie jak z Diablo 2. Nie ma to jak wspólne planowanie i walka do upadłego. Najlepszy tryb - Assault - może naprawdę podnieść adrenalinę: jedna drużyna szturmuje, druga broni. Naprawdę świetny tryb, bardzo pasjonujący szczególnie, że dobrze zorganizowana obrona może wytrzymać zmasowany ogień przeważającej siły wroga.
A więc: spośród "odpadów promieniotwórczych" Tactics rulz <zasłania się przed lecącymi kamieniami>

Zachód Słońca