Ocean - Gotyk-Forum.pl

Pra-admin

Kształty, zapachy i smaki zaczęły tracić swoją kolejność, mylić się. Ślepłem, jednak widziałem. Słyszałem słodkie obrazy, przelewające siebie same w głębię, jaskrawość... Skoczyłem do przodu, w tunel, który przyszedł znikąd. Głęboka, silna spirala złapała moje ciało i targnęła nim. Uderzyłem w coś, czego nie widziałem, ale płynąłem dalej. Potem nagle upadek... W ocean, męski, porywczy. Kolorowe meduzy upstrzyły niebo wyśmiewając gwiazdy. Rozpuściły długie włosy i pewne siebie zaczęły uderzać w srebrny klosz księżyca.
Potem chyba nadszedł zmierzch, bo zaczęło się robić ciemno. Fale nade mną przestały błyszczeć, umarły w delikatnej, ciemno-ognistej poświacie. Czy umarłem? Chyba źle to wszystko nazywam, bo czułem, że się rodzę. Nie było krzyku... wszystko stłumione, zamknięte, a zarazem tak żywe, że nie mogło to być nic innego, niż urodziny. Postanowiłem więc wypłynąć.
Uderzenie o romańskie sklepienie spokojnej już tafli wody przyniosło mi na myśl wypadek, zderzenie z szybą i unoszenie w przestrzeni krwi i odłamków szkła, szalejących myślach i tykających sekundach. Wyniosłem się nad powierzchnię...

CDN

Tekst jest tribute do „The Great Below” Trenta Reznora...:

The Great Below

Staring at the sea
Will she come?
Is there hope for me
After all is said and done
Anything at any price
All of this for you
All the spoils of a wasted life
All of this for you
All the world has closed her eyes
Tried faith all worn and thin
For all we could have done
And all that could have been

Ocean pulls me close
And whispers in my ear
The destiny I've chose
All becoming clear
The currents have their say
The time is drawing near
Washes me away
Makes me disappear

I descend from grace
In arms of undertow
I will take my place
In the great below

I can still feel you
Even so far away