Religia - pomaga czy przeszkadza w życiu? - Gotyk-Forum.pl

Nowopowstały

nie zawsze da się życ w zgodzie z własną religią....

Nowopowstały

w moim przypadku suma wychodzi na 0

Z jednej strony religia mi pomaga. Umotywuje to od czysto materialistycznej strony. Dzięki niej mogę odwiedzać przeurocze miejsca w postaci starych zarośniętych ewangelickich cmentarzy porozsiewanych po pomorskich lasach. Dzięki niej mogę podziwiać świadectwo dawnych czasów w postaci ruin krzyżackich kościołów na Żuławach, kamieni pokutnych w Sudetach... Dzięki religii innych osób mam dziś uroczy temat do wędrówek i sesji fotograficznych.

Z drugiej strony religia przeszkadza. Rosnący fundamentalizm poszczególnych wyznań (począwszy od skrajnych odłamów Islamu, skończywszy na kółku różańcowym Radia Maryja) coraz częściej zaczyna przeszkadzać innowiercom czy też osobom niewierzącym. Np babcie w autobusie zaczynają wyzywać od szatana osoby ubierające się na czarno, chociaż nie mają z nim nic wspólnego. Skrajni fundamentaliści już nie raz udowadniali że potrafią zabić w imię swojego boga.

Patrząc na rozwój kultur i religii widać, że wiara w "coś" jest większości potrzebna. Niewierząca mniejszość nie ma problemu gdy otacza ją tolerancyjna większość. W sytuacji gdy tej tolerancji zaczyna brakować - wiara zaczyna być poważnym problemem.

Półcień

Idea religii była w gruncie rzeczy słuszna. Początkowe założenia jak najbardziej. Ale dzisiaj do wszystkiego trzeba mieć mniejszy bądź większy dystans, poczynając na polityce i wierze, a na sobie samym kończąc. Każdy może wierzyć, ale nie każdemu wychodzi to tak, jak powinno. Religie mają to do siebie, że pewne sprawy porządkują. Niektóre z wierzeń ingerują w życie aż do przesady. Ale to od wierzących zależy, jak bardzo pozwolą zwierzchnikom swej świętej instytucji poszperać. Wszystko sprowadza się więc do człowieka i jego zdrowego bądź kalekiego rozsądku. Bo idea religii jest dobra. Ale coraz częściej zwyczajnie irytuje... I mówię to jako bierny obserwator ><

Nocny Łowca

Wiara mi pomaga. Ale nie religia - nie leżę do żadnej sformalizowanej grupy i nie zamierzam należeć.

Tak jest dla mnie najlepiej.
Jestem sam za wszystko odpowiedzialny, nie ma żadnych "lepiej-wiedzących".
Zasady tworzę sam, w trakcie moich poszukiwań "religii uniwersalnej", czyli esencji stojącej za wszystkimi religiami.
Zapytany o religię, zazwyczaj odpowiadam "gnostyk", albo "panteista".

IMO jedynym sensem istnienia zorganizowanych religii jest strach większości osób przed wzięciem swoich spraw w swoje ręce i potrzeba uległości wobec innych. Fanatycy z kolei rodzą się ze strachu przed zmianą, przed wyjściem ze starego, zatęchłego ale dobrze znanego dołka.

Nowopowstały

Szmaragdowa Wiedźma

myślę, że dałoby się to krótko podsumować... religia, pojmowana zdrowo i rozsądnie, może być pomocna w życiu. fanatyzm religijny nigdy.

Biggus Dickus

Szmaragdowa Wiedźma

czy ja wiem, czy to komukolwiek w życiu pomaga...

Mistrz Gry

Według mnie to jak z nałogiem (może się nie narażę głeboko wierzącym... w to czy tamto) - jest to prywatna sprawa każdego z nas. Mozna być wierzącym, ale nie chodzić do kościoła i vice versa. Krótko: żyj i pozwól żyć innym.

Szmaragdowa Wiedźma

tak sobie myślę... są ludzie, którzy mają na prawdę zdrowe podejście do religii, ich wiara jest głęboka i prawdziwa, a przez to znajdują w niej pomocne drogowskazy życiowe. w dodatku potrafią z nich racjonalnie korzystać! w takiej sytuacji wiara jest niezwykle pomocna.
tylko... czemu tych ludzi jest tak niewielu? a może tylko wydaje się nam, że jest ich mało...?

Bad Girl Straight to video

jest niewielu, bo człowiek łatwo popada w fanatyzm i chce swoje racje przedstawiac innym ...
Kumpeli w sumie chyba tak zaczyna odbijac, bo znajomy mówił, że go chciała nawracac w piątek, aż się boję co będzie jak ja wrócę do szkoły

Ouroboros

Wypunktowała osobno wiarę, religię i kościół (czy też Kościół - mam na myśli organizację).

Wiara jest potrzebna, często ułatwia nam wytyczenie sobie jakiejś drogi, pomaga odnaleźć sens, daje 'zrozumienie', czasem motywację, siłę, spokój ducha... Nie musi to być wiara z boga/bogów, ale ponieważ wiara wiąże się z przyjęciem czegoś bez namacalnych dowodów, intuicyjnie, to jest coś, co się czuje gdzieś w sobie - nie ma sensu rozprawianie na temat która wiara jest lepsza: czy to w Boga, czy w rozum, czy w bezsens i w to, że się w nic nie wierzy... Wiara jest po prostu nieodłączną częścią nas, czymś, co w jakiś sposób buduje nasze człowieczeństwo, co jest ważne dla istot świadomych.
Ale może być też wiara "przyswojona", zaakceptowanie jakieś hipotezy bez zastanowienia, bez konfrontacji z własnymi odczuciami, przekonaniami, rozumem - i taka "wiara" może być niebezpieczna, ogranicza, tworzy wykrzywiony obraz rzeczywistości, w jakiś sposób nawet pozbawia wolności wyborów.

Religia może pasować do naszej wiary, tej wewnętrznej, pomagać ją zrozumieć, odnajdywać się w niej, więc może być przydatna, jednak dostrzegam tu także pewną pułapkę: jeśli zobaczymy pewną tendencję, że różne treści głoszone przez religię nam odpowiadają i przemawiają do nas, możemy zacząć automatycznie akceptować inne, już nie koniecznie zgodne z naszym wewnętrznym "ja".
Jeśli religia jest narzucana, wyuczona, nie opiera się na wierze, to jest jak więzienie.
Religia też może działać na zasadzie mentalności tłumu, co również nie jest moim zdaniem za dobre.

Co do kościoła jako organizacji: jako zgrupowanie wiernych jest ważny, zrzesza ludzi o podobnych przekonaniach, czego ludzie potrzebują, nie chcą być samotni, widząc, że nie są "jedyni" łatwiej im być sobą i walczyć z ewentualną presją społeczeństwa, narzucającego niejednokrotnie inne poglądy, trwać w swoich postanowieniach... Jednak nie podoba mi się kościół jako organizacja, ponieważ tworzą ją ludzie i moim zdaniem tytuły nie czynią ich większymi autorytetami, tak samo mogą popełniać błędy, mieć wady. Często, prawie zawsze, kościół przede wszystkim wykorzystuje religię do manipulacji ludźmi i sterowaniem motłochem. Pod tym względem 'kościół satanistyczny' a także wicca, jeśli to można nazwać kościołem ma całkiem zdrowe moim zdaniem podejście.

Pozwolę sobie jeszcze przytoczyć 3 cytaty, nie podpisuję się pod nimi, pozostawiam tylko do przemyślenia:

"Nie wierz w nic, gdziekolwiek to przeczytasz, od kogokolwiek usłyszysz - nawet ode mnie. Chyba że twój własny rozum i przeczucie zgadzają się z tym."

"Nikt nie steruje własnym życiem. Najlepsze, co można zrobić, to pozwolić sobą kierować tym, którzy są dobrzy, którzy cię kochają." - Orson Scott Card

"Jeśli jesteś głupim i tchórzem, jeżeli nie wiesz, w co nasz wierzyć i co czynić, nie masz odwagi walczyć sam, wstąp do jakiejkolwiek zorganizowanej gromady - ona da ci rozum i odwagę, a ty jej zapłacisz tylko swobodą myślenia i działania."

Nowopowstały

J jestem Baptystą. I powiedziałabym że religja mi bardzo pomaga. Chodzi o ą świadomość że nie jestem sama. I fakt, że wiele decyzji staje się dużo łatwiejszych. Ja bym powiedziała, ze religija bardzo zmieniła moje życie w pozywtwny sposób.
Ale w dzisiejszym świecie niełatwo jest być religijnym. I niestety każda religja ma jakis zbiór zasad. Wmoim przypadku jest to Biblia, i czasami trudno jest to wszystko przestrzegać...

Nie wiadomo co