Goth - Czy musi być satanistą lub ateistą? - Gotyk-Forum.pl

Jasność

Feasuro właśnie o to mi chodziło...o tę różnice..ateizm nie jest elementem satanizmu...bo ateizm wyklucza życie pozagrobowe więc tutaj raczej sie chyba mylisz albo się nie zrozumieliśmy... w oświeceniu nie wierzono w zabobony i rzeczy których nie da sie wyjaśnić przez naukę...a ateizm i deizm to nurty oświeceniowe ;p ateizm właśnie wyklucza nie tylko istnienie boga ale i życie po śmierci ;p a satanista to po prostu osoba która sama dla siebie jest bogiem... ona ustala co dobre i co złe...myśli w sposób dla siebie racjonalny...sama ustala sobie etykę lub ustala jej brak.. itd itp bla bla bal ;ppp

Shak Burz Huni-latub-ob

Jasność

Feasuro mnie na polskim uczono nieco inaczej ale co tam ;p a w wikipedii to nawet dzieci z podstawówki mogą pisać więc bierz poprawkę na to co tam piszą bo pełno tam bzdur...może i nie mam racji ale upieram się przy swoim Grey_Light_Colorz_PDT_18

La Figlia Della Tempesta

Jasność

+NecromanTesss+

Hm.. Uważam, że satanizm jako "filozofia życia" istnieje, ale nie mogę zgodzić się z traktowaniem satanizmu jako typowego nurtu filozoficznego; osią satanizmu jest przecież ów Szatan, o którym co niektórzy zapominają.. może ów zlepek nonkonformizmu, indywidualizmu, racjonalizmu, etc. wystarczyłoby inaczej nazwać? Satanizm top raczej "antyreligia", nie filozofia; nawet jeśli ujęto go w filozoficzne kanony... Przecież to wszystko, co wymienił Feasuro jeszcze nie stanowi o byciu satanistą... Jak dla mnie "satanizm filozoficzny" to żaden satanizm, tylko źle użyte pojęcie... Cześć dla szatana, działania o przeciwnym zwrocie do nakazów chrześcijańskiego Boga.. to chyba też są elementy satanizmu? A elementy symbolik satanistycznej? Nawet, jeśli traktujemy je jako ozdobę, to przecież i tak pozostają wyznacznikiem kultu; tymczasem obecni tu "sataniści" czy sympatycy mówią zupełnie o czymś innym... Nieważne czy potraktuje się przy tym Szatana osobowo czy jako bezosobowe "zło", ale nie ulega wątpliwości, że chodzi tu o jakiś byt, który wyznacza nam koleiny naszych działań... Jeśli tak pojmiemy satanizm, to trudno się dziwić nietolerancji dlań, bo tak pojęty uważany jest albo zwyczajnie za sektę, albo grupę nastawiona agresywnie, torpedującą te wartości, które często są utożsamiane z ogólnoludzkimi... Czasem odnoszę wrażenie, że mamy tu do czynienia z umyślnym niedopasowaniem pojęcia do obiektu...

Shak Burz Huni-latub-ob

Wujek Samo Zło

Dobra uwaga, Tess.
Sam się w sumie satanizmem nie interesuję, status "bardzo liberalnego katolika" mi odpowiada... a z tego co tu piszecie wychodziłoby że jestem w co najmniej 80% satanistą.
Jeśli naprawdę jest to nurt filozoficzny, to nazwa "satanizm" rzeczywiście średnio mi tu pasuje. Satanizm bez szatana...

Zachód Słońca

Cóż, gdy ludzie przestają wierzyć w Boga, często nie zaczynają wierzyć w nic - zaczynają wierzyć w cokolwiek.

Szanuję ateistów, którzy do swych przekonań doszli drogą pogłębionej refleksji, natomiast nudzą mnie, a czasem wręcz drażnią ci, którzy zasilają szeregi ateistów z najbłachszych, a bywa, że i z najpodlejszych przyczyn.

Zbyt często padają stwierdzenia z ust młodych ludzi, że przyczyną dla której stracili wiarę jest fakt, iż nie odpowiada im ksiądz proboszcz w lokalnej parafii.
Jestem także oporny na agrumenty o charakterze naukowym, ponieważ ci, którzy nimi szafują zdają się zapominać, że wśród uczonych (i to nie humanistów, ale fizyków, biologów, matematyków) jets wielu ludzi głębokiej wiary.

Biorąc pod uwagę złożoność, a także wewnętrzną spójność wszechświata jest absolutnie uprawionym twierdzenie, że nie jest on dziełem przypadku. Czy jest ono prawdziwe - pozostaje kwestią wiary, nie wiedzy.

Odrzucanie tradycyjnej moralności, której źródłem jest, czy tego chcemy czy nie, religia, również trudno uznać, że przejaw oświecenia.
Mamy tutaj raczej doczynienia z dostosowywaniem standardów etycznych do aktualnych potrzeb i kaprysów, nie mówiąc już o tym, że współczesny człowiek ma tendencje do zdradzania swych standardów szybciej niż nadąża z ich obniżaniem. Rozpaczliwa desperacja by nie być takim jak tatuś i mamusia.
Otwarte przyznawanie się do egoizmu, braku empatii, chciwości i oportunizmu nie jest powodem do dumy, jestem kalectwem moralnym.

+NecromanTesss+

Jasność

Robert jeżeli chodzi o naukę to nie do końca się z Tobą zgodzę... np. ja patrząc na wiele czytając,ucząc się utwierdziłem sie w tym fakcie choć odczucie jest już głęboko we mnie..zadałem sobie pytanie czy aby na pewno wierzę..wiele osób nie wierzy ale chodzi do kościoła czy innego miejsca modłów i przestrzega tego wszystkiego...np. moja koleżanka jest świadkiem jehowy no i kiedyś gadaliśmy no i ona opowiadała o tym swoim nawracaniu jak to ona głosi wiarę i naglę pojawił się tekst w stylu że to bujda i pytanie czy ja też nie wierzę w życie po drugiej stronie..ona mi się do tego przyznała i uważam że pełno jest takich ludzi którzy są religijni tylko ot tak... ale większość nie przestrzega wiary... gdyby przestrzegali nie byłoby tyle chamstwa, złodziejstwa , wojen a świat byłby mlekiem i miodem płynący...i tu dowód że tak na prawdę masa ludzi nie wierzy tylko większość nie potrafi być wobec siebie szczera... to sie czuje...wydaje mi się że każdy czuje że po śmierci nastąpi koniec.. ja otarłem się o śmierć i... i czułem się jak rozpadająca maszyna która ulega awarii... nie jestem ateistą dlatego bo coś mi w życiu nie wyszło tylko dlatego bo tak czuję..nie wierzę że po drugiej stronie coś jest.. i wiesz nie jest łatwo tak żyć...takie życie jest pełne skrytego smutku i cierpienia bo taka osoba wie że ma określony czas i on szybko przeminie i nie ma odwrotu..to nie gra komputerowa...ani piękna baśń...nauka tutaj odgrywa jedynie rolę utwierdzającą..choć szczerze mówiąc szukam czegoś co dało by mi jakikolwiek znak. czuł bym się lepiej wiedząc że się mylę...

Aksamitna Mgiełka