Szacunek dla osób starszych - Gotyk-Forum.pl

Plugawy

Szkoda tylko, że starsi wymagają szacunku od młodszych a nie mają szacunku dla swoich. Grey_Light_Colorz_PDT_50

Ile razy byłem świadkiem sytuacji, kiedy wszystkie siedzące osoby w autobusie to osoby starsze i wtedy właśnie zaczynała się przepychanka o miejsce.
Cytat :
- " Wstawaj ku*wo - ja mam 90 lat"

Laughing

Atropinowa panienka

co do sytuacji autobusowych: jeśli już zdarzy mi się siedzieć, nie stać, to ustępuję miejsca gdy widzę, że ta druga osoba jest ode mnie słabsza. obojętnie, czy jest to starsza pani, kobieta w ciąży czy małe dziecko z dużym tornistrem.

jeśli chodzi o szacunek, to nie obdarzam ludzi starszych jakimiś specjalnymi względami. staram się być neutralnie nastawiona do wszystkich.

tak się składa, że zanim w wieku lat trzech poszłam do przedszkola, praktycznie wychowywał mnie dziadek, wcześnie emerytowany górnik. zajmował się też drugą wnuczką, moją rok młodszą kuzynką. to był i jest przykład takiego dziadka z bajki, z chodzeniem na długie spacery i zabawami w odgadywanie piosenek, które dziadek grał na klarnecie Wink

do teraz dom dziadka i babci jest miejscem, do którego lubię wracać, gdzie czuję się bezpieczna.

Aksamitna Mgiełka

Nalezy odroznic szanowanie kogos "za zaslugi" od odnoszenia sie do kogos z szacunkiem, bo tak wymaga kultura. W sytuacji zetkniecia sie w autobusie z osoba, o ktorej nic nie wiemy, w gre wchodzi tylko to ostatnie, stad uwazam za bezzasadne plucie sie, ze osobie starszej sie miejsca nie ustapi, "bo na szacunek trzeba sobie zasluzyc". Kultura wymaga ustepowania miejsca osobie starszej niezaleznie od tego, czy "cale zycie byla smieciem" czy jest emerytowanym superbohaterem.

A komu juz trzeba ustepowac, a komu jeszcze nie - to kazdy sam sobie ustala. Ustepowanie miejsca nie jest obowiazkiem, ale nie ma sie co dziwic, ze czasem rozgoryczona starsza osoba, ktora liczyla na wolne miejsce, rzuci pare przykrych slow. Cos za cos.

Szmaragdowa Wiedźma

wiesz, ja to miałam wypisane na twarzy Grey_Light_Colorz_PDT_08

a autobus bynajmniej pełen nie był.
toć pisałam, że rzecz o 'zasłużonym szacunku' nie dotyczyła sytuacji autobusowych.

Nowopowstały

Co do autobusu :wole postac, niz sluchac jaka to jestem niewychowana i niegrzeczna (chyba ze jade wiecej niz 30 min.)

A co do reszty, wole unikac osoby starsze (i zakonnice)bo raczej nie mam za milych wspomnien (kilka siniakow po parasolach i jeden po torebce).

Druid

Nigdy mi sie jeszcze nie zdarzylo zeby jakis staruszek pytajac o godzine lub jakas ulice, czy cos innego powiedzial na poczatku "przepraszam..." a na koncu "dziekuje". Zwykle ni w pieć ni w dziesieć wypala z jakims pytaniem, tak ze czasem trzeba chwile zeby zalapac ze mowia do mnie, a otrzymawszy odpowiedz odwroca sie bez slowa.

Szmaragdowa Wiedźma

rozmawiałam kiedyś z pewną starszą panią, która miała straszliwie irytującą manierę do 'przelicytowywania' rozmówcy. nie pamiętam, czego dokładnie dotyczyła dyskusja, ale w pewnym momencie powiedziałam, że właściwie całe dzieciństwo spędziłam w lesie lub ogólnie na dworze, na co pani odpowiedziała tonem, z którego wprost emanowało święte oburzenie, że ona to dopiero spędziła dzieciństwo w lesie - musiała zbierać i sprzedawać owoce, by zarobić na książki do szkoły. później zeszło na studia, a pani znów tym samym tonem, że studenci teraz nie znają życia, bo ona to musiała na studia wiele kilometrów jeździć na rowerze, nawet w czasie deszczu, do tego jeszcze pracowała i miała już rodzinę i tak jej było ciężko. i jeszcze kilka wypowiedzi z tej samej kategorii.
jak dla mnie - klasyczny przykład domagania się od rozmówcy podziwu, szacunku czy innych peanów pochwalnych. szalenie mnie to denerwuje.

Półcień

Szacunek należy się osobom starszym jak i młodszym.
Takie jest moje zdanie na ten temat.
Widząc młodego człowieka, po ciężkim dniu w pracy, czy szkole, bądź nawet, jak to się zdarza mocno schorowanego, można ustąpić mu miejsca, to raczej nie będzie ujma dla honoru...
Tak samo widząc dziadka czy babcię w podeszłym wieku. Jakiś szacunek się należy, o ile to dopominanie się o owy nie jest namolne i nie ujawnia się w postaci sapania i plucia nad głową. Albo wspominania jaka to młodzież niewychowana. O nie. Takiej osobie na pewno miejsca nie zwolnię. Emerytom wszystko się nie należy, nawet jeśli są o tym święcie przekonani. Nie. Młodym też powinno się jakiś szacunek okazać.

Szmaragdowa Wiedźma

oj, zostawcie już te autobusy, bo to rzeczywiście kwestia bardziej podchodząca pod uprzejmość, niż pod szacunek.
nawiązując do mojego poprzedniego posta... czy należy szanować lub podziwiać kogoś tylko dlatego, że żył w trudniejszych czasach, niż obecne?

Jasność

za samo to, że zyl w cieższych czasach, wg mnie absolutnie nie. szanowac czy podziwiac mozna za to, co dany czlowiek w zyciu robil - jesli np. uratowal kogos, narazajac swoje zycie, to bedzie to w rownym stopniu godne szacunku, niezaleznie, czy mialo to miejsce teraz, czy w czasie np. II wojny. natomiast jesli ktos byl po prostu swinia, to w kazdych czasach bedzie to ta sama swinia.

Louis de Pointe du Lac

Osoby starsze zasługują na szacunek choćby z uwagi na to,że zasługują na to, bo dużo przeżyli i często są zchorowani itd.
Offtopując sytuacje autobusowe, kiedyś gdy podróżowałem tymi środkami, pewna młoda osoba nie chciała ustąpić miejsca tej starszej.
Akurat były to dwie osoby, które stwierdziły:
kiedyś i on będzie w naszym wieku.
Ja nawet rozglądałem się wokoło czy nie ma jakieś osoby bardziej potrzebującej miejsca niż ja i jakie miłe było usłyszeć: dziękuję,gdy zaproponowało się oddanie miejsca.
Osoby starsze mają swego rodzaju mądrość życiową i cenią to, co najważniejsze-myślę.
W wielu kulturach nawet wśród ludów totalnie dzikich takie osoby były obdarowywane szacunkiem, były wyznacznikiem mądrości, a za sprawą swego doświadczenia życiowego-szanowane, a ich zdanie było ważne.

Przypomniała mi się historia pewnej babci, która mieszkała w budynku gdzie mieści się firma w której pracuję.
Wszystko było dobrze, babusia opiekowała się ptakami, doglądała ogródka i żyła w zdrowiu.
Pewnego dnia jej córka oddała ją do domu starców.
Nie wytrzymała tego i już po miesiącu babcia umarła.
Szokuje mnie zachowanie osób, które w ten sposób postępują ze swoimi rodzicami, którzy latami poświęcali im swój czas, kochali, wychowywali, z wielu rzeczy rezygnowali na rzecz dzieci itd.
Na zachodzie praktyki tego typu są niestety popularne.
Nie wyobrażam sobie tego, aby moje dziecko "pozbyło" się mnie, gdy nie jestem już do niczego przydatny.
Można sobie wyobraźić jak ci ludzie cierpią i jaki to ból!

Kiedyś w autobusie w tłoku zrobiło mi się słabo, poprosiłem pewną kobietę(po 40) o ustąpienie miejsca, bo czuję się słabo.
Nie mogłem wytrzymać.
Miejsca siedzącego nie dostałem i zlany potem, z "gwiazdkami" przed oczyma wysiadłem na najbliższym przystanku, usiadłem na krawężniku i po paru minutach mogłem iść z buta te pare przystanków, które do domu mnie dzieliły.

Pamiętam ze szkoły jak kumple się dziwili,że ustępuję miejsca starszym, nawet czasem śmiali się z tego, b mieliśmy ten komfort, że wsiadaliśmy na początku drogi autobusu, nieopodal szkoły, na osiedlu, gdy tylko parę osób było.
Ja jednak lepiej się czułem, gdy na moim poprzednim miejscu usiadła osoba starsza, a gdybym tego nie zrobił nie czułbym się dobrze, poza tym gdybym usłyszał jakieś tam uwagi pod adresem mej kultury negatywne-byłoby mi głupio.
Niektórzy nawet ze szkoły byli tacy,że nawet jak osoba starsza poprosiła ich o miejsce-odmawiali, bo byli pierwsi, a na moje zarzuty-nie rozumieli.

Noc Bezgwiezdna

Ja miejsca osobom starszym ustępuję zawsze. A nuż taka babcia sobie stereotypowo myśli, że jestem niewychowaną szatanistką a tu jaką dobrą opinię sobie wyrobię u staruszki Grey_Light_Colorz_PDT_03

Uważam, ze starszy człowiek zasługuje na szacunek. Bez względu na to jaki jest. Może dla kogoś to drobiazg postać w autobusie, ale dla takiego starszego człowieka może to być nie lada wysiłek. Jak ktoś ustępuje miejsca i jest przy tym bezinteresowny. Takich ludzi coraz mniej... szkoda.

Szmaragdowa Wiedźma

ale się uczepiliście tego ustępowania miejsc...