Samobójstwo - Gotyk-Forum.pl

Nocny Łowca

Vere, dla mnie poświęcenie życia dla kogoś (lub idei) to nie odwaga, a najwyższa wyobrażalna głupota. Odwaga to walka do końca, w myśl zasady "zwycięstwo lub śmierć" i "raczej sam się zabiję niż dam się pokonać".

W sprawie wycofania się z bólu się nie wypowiem - jak już pisałem uważam życie za własność danej osoby, a co kto robi ze swą własnością to jego prywatna sprawa.

Ulth, chemia potrafi być na prawdę zabójcza, po prostu większość ludzi nie wie co i jak stosować albo opiera się na "mądrości ludowej". Może i dobrze

+NecromanTesss+

Ulth, chyba nieuważnie czytałeś. Pisałam o tym, że, jak 80% ludzkości, nie chciałam, by było zbyt boleśnie, a jednak - wyłączając masochizm i cięcie się jako środek "ucieczkowy" - normalnie wbicie żyletki w ciało i przekłucie żyły kojarzy się z bólem. Poza tym - sądzę, że objawy wstrząsu (przy wykrwawianiu się) do przyjemnych nie należą. Podobnie z uduszeniem - tu oczy wyłażą ponoć z orbit [być może rewelacja], ale sam brak powietrza już niezłe tortury powoduje [ulubiona zresztą "tortura francuska"]. Wejście zaś po pociąg czy tramwaj... Ekhm... Nie każdy chce być zmasakrowany, a można ocaleć jako kaleka (cuda się zdarzają). Myślę, że człowiek młody, niepewny, wybiera farmakologię bo SAM MOMENT połykania piguł jeszcze nie zwiastuje tego, co się będzie później wyprawiać; ból nie odstrasza od decyzji, natomiast przy zawiązywaniu sznura albo wkłuwaniu żyletki łatwiej stchórzyć, bo panika jest większa w zderzeniu z tak wyraźnymi symbolami - bolesnego(!) - końca. Myślę poza tym, że chodzi i o pewną estetykę - jednak instynkt zachowania życia jest tak silny, że dużo osób chce, żeby ich ciało pozostało we w miarę przyjemnym stanie, a nie zmasakrowane; jednak przywiązanie do ciała (ale i rzeczy - dużo osób robi testament) jest jeszcze bardzo silne. Człowiek - istota społeczna - nawet w takiej chwili nie potrafi często zrezygnować z "pro forma".

Prosiłabym jednak o zakończenie na tym wątku "technicznego" Wink

Łowca czarownic

Nocny Łowca

Co do drugiego - pełna zgoda.

Co do pierwszego, to jak już pisałem każdy sam decyduje.
Jeśli o mnie chodzi to poświęcił bym 1000 i więcej ludzi jeśli sam miał bym żyć długo i szczęśliwie Grey_Light_Colorz_PDT_45

Mrok

Ciemność

Ulth wspomniałeś coś o "autorytetach". Po śmierci [podobno] samobójczej hideto Matsumoto wiele osób również popełniło samobójstwo. Tak kochało swojego idola.

Narzeczona wampira

Ciemność

Wydaję mi się, że to nie jest temat o Fleur.

Narzeczona wampira

Toteż napisałam, że koniec offtopa. Pragnę zresztą zauważyć, że to nie ja go zaczęłam. Smile

Ciemność

Osoby z myślami samobójczymi nie powinno zostawiać się samemu sobie, chocaiż trudno jest odgadnąć, co tak naprawdę siedzi w ich głowach. dokóki można trzeba próbować im pomoc. Dużą rolę odgrywa rodzina, wsparcie z jej strony.
Jednak bywa i tak, że nie da się nic zrobić. wtedy moim zdaniem nie można na siłę zmuszać kogoś do życia, do trwania w Jego piekle.
Jeśli ktoś podjał decyzję, która nie ulega zmianie, nawet po terapi, to po co zmuszać?
Zmuszamy tą osobę do życia tylko po to, żebyśmy my nie cierpieli.
A czasami trzeba pozwolic komuś odejść..
Przynajmniej ja tak myślę..

Nocny Łowca

Rodzina... wiem z autopsji że często to właśnie ona odpowiada za skłonności samobójcze. Żeby nie powiedzieć "zazwyczaj odpowiada"

U osoby mającej prawdziwe wsparcie rodziny rzadko tworzy się ciężka depresja, a co za tym idzie skłonności samobójcze.

Ciemność

Hm.. W więkości przypadków masz rację. Jednak wsparcie trzeba w kimś mieć- jeśli nie w rodzinie to w przyjaciołach. Jeśli się takich ma. Chociaż nie sądze by większość ludzi, przyszłych samobójcó nie miała nikogo, kto by się o nich martwił, troszczył.

Szarość Wieczorna

A ja myślę Antivio że właśnie tak jest. To raczej samobójcy którzy mają w swoim otoczeniu takie osoby które się o nie troszczą czy martwią są mniejszością. Głównie dlatego, iż właśnie one mogą liczyć na wsparcie, co może być w ich sytuacji pomocne. Tym co nie znają takich ludzi łatwiej jest podjąć decyzję o pożegnaniu się ze światem choćby dlatego, że prawdopodobnie nikt po ich stracie nie będzie cierpiał, a oni nie będą mieli wyrzutów sumienia (mimo, że prawdopodobnie przez krótki czas ), że kogoś zostawili i sprawili mu ból (przez który min. targnęli się na swoje życie).

Ciemność

Ale wiesz, gdy człoweik jest w depresji raczej nie zauważa tego, że inni starają mu się pomóc. Skupiają się na sobie, swoich problemach.

Narzeczona wampira