Przyjaźń - Gotyk-Forum.pl

Nowopowstały

Mam szczęście, bo mam jednego najlepszego przyjaciela, dwóch bardzo dobrych i kilkudziesięciu życzliwych znajomych.. To oni są mi bardziej potrzebni niż ja im

Shak Burz Huni-latub-ob

Mi też są tacy potrzebni. Szkoda tylko że ich nie mam...

Jasność

Prawdziwa przyjazn nigdy sie nie konczy...jesli nasz przyjaciel nas "opuscil" to nigdy nim nie byl...

Czy mam przyjaciol? Na ta chwile nie wiem...

Anhedoniac

hmmm... moi współlokatorzy wyjechali na wakacje do miasta w którym się wychowaliśmy, ja tam wrócić nie mogę, bo moja rodzina nie ma jako takiego mieszkania. To moi przyjaciele czy nie?

Jak dla mnie to moi najlepsi przyjaciele i to naturalne, że jedyny nasz kontakt, to gdy przyjeżdżają tu 'przehotelować się', bo mają praktyki w Krakowie.

Tak samo to naturalne, że już nie jestem tak blisko ze swoim kiedyś dobrym przyjacielem, z którym się znam od 3 roku życia. Nie pójdziemy już na koncert, nie upijemy się, nie posiedzimy na ławce itd... bo po prostu jesteśmy od siebie oddaleni o 220km i ani ja, ani on nie jesteśmy kasiaści. Zaprzeczanie przyjaźni jest jednak nie na miejscu.

Też idąc dalej nie mogę zaprzeczyć tego, że moimi bardzo dobrymi kumplami była ekipa, która mnie wprowadzała w twarde dragi. Fajnie było, ale miałem przez nich "niemiło w życiu" przez dłuższy czas, teraz mam się dobrze, oni niekoniecznie. Siłą rzeczy już chyba nie są nawet znajomymi.

Jasność

Anhedoniac

*ekm* do tych dwóch ostatnich cytatów - czy o nie zakrawa na paranoję? Nie mieć żadnych przyjaciół z panicznego strachu przed tym, że się na nich zawiedziemy, czy też niemiłego przeżycia? Równie dobrze można nigdy nie wejść w żaden związek żeby nie było ani cienia szansy na zdradę partnera/ki, albo przez to że pierwsza miłość była nieszczęśliwa... w zasadzie na mój gust nieuznawanie przyjaciół a uznawanie związków partnerskich nieco się zaprzecza wzajemnie i wygląda na "samotność dla wizerunku".

Poza tym prawdziwy przyjaciel nigdy nie zdradzi? LITOŚCI! To już egocentryczne patrzenie na świat, że niby każdy zawsze będzie miał taki sam punkt widzenia, system wartości i przekonania jak ty (ewentualnie podporządkuje się tobie w pełni i będzie sługusem). Jakby jakiś mój przyjaciel podpalił psa (byli tacy co tak zrobili pod Lublinem nie tak dawno temu), to najpewniej z sekundy na sekundę przestał nim być, zapewne też wpierniczyłbym mu i doniósł na policję. Mój przyjaciel innemu przyjacielowi narysował dla śmiechu wielkie męskie genitalia na pierwszej stronie indeksu tuż przed egzaminem? Niech się wali żartowniś, powiem o tym poszkodowanemu i go wesprę przeciw debilizmowi.
Jak ktoś podpalaczowi psów zacznie przyklaskiwać, albo pomagać, a rysownik genitaliów dopisze parę bluzgów - papa...

Przykłady wymyślone (czy raczej wzięte z bodajże joemonstera) i skrajne, ale do mniejszych rzeczy najłatwiej dochodzić łagodząc skrajności.

W skrócie:
Ślepa przyjaźń - NIGDY! Chyba żeby się wiecznie parzyć i narzekać później.

btw chyba niektórym się przyda - [link widoczny dla zalogowanych]. Polecam lekturę jakiejś książki o tym.

Ciemność

Prawdziwi przyjaciele.. zbyt czesto sie ich nie spotyka. by kogos nazwac przyjaciele potrzeba czasu.
Ja osobiscie wierze w przyjazn. I mam dwie przyjacilki.
Nigdy niczego nie jestesmy pewni. nie wiadomo co sie stanie jutro, jednak o "przyjazn" trzeba dbac. Przyjaciel to nie kumpel. Przyjaciel to nie osoba, z ktora wyjde na piwo. Na piwo moge wyjsc z byle kim.
Dla mnie przyjaciel to osoba, na ktorej zawsze moge polegac, ktora mi pomoze jesli o to poprosze. Dla nmie to nie tylko osoby, ktora mnie wyslucha, jesli bym chciala sie wygadac poszlabym do psychologa:) dla nmie prawdziwy przyjaciel jest wtedy gdy bylby zdolny poswiecic dla mnie siebie. Oczywiscie JA bym nigdy czegos takiego nie zazadala. To osoba ktora posiedzi ze mna w ciszy, DA pieniadze na rachunki gdy mnie nie bedzie stac, osoba, do ktorej po np. 5 latach milczenia zwrocilabym sie o pomoc,a ona by probowala jej udzielic. A co najwazniejsze: nie bralalbym ale rowniez dawala.

Noc Bezgwiezdna

Przyjaźń to dla mnie bardzo ważna sprawa. Często potrzebna jest mi osoba, której mogę zaufać, zwierzyć się... Osoba, która pocieszy mnie, gdy mi smutno, będzie szczera nawet wtedy, gdy to co powie może mnie zmartwić. Dobrze jest mieć kogoś, kto choć po części podziela moje zainteresowania i sposób bycia, a jeśli nie podziela to akceptuje i rozumie... Cieszę się, ze znalazłam takich Przyjaciół... Grey_Light_Colorz_PDT_19

Narzeczona wampira

Nie chcę być czepliwa; to zresztą nawet nic nie da, bo każdy ma do każdej sprawy inne podejście, jednakże różnie też bywa z tą szczerością...
Ja znałam już osoby, które uważałam przez spory okres czasu za przyjaciół, jednak skończyły się nasze bliskie stosunki właśnie przez tę ich nadmierną szczerość.

Gdy mam doła, to oczekuję od przyjaciół pocieszenia, a nie żeby mi prosto w twarz powiedzieli, że jestem głupia, bo ryczę z takiego powodu (załóżmy). Oczywiście staram się im odpłacić tym samym, bo czym jest przyjaźń bez wzajemnej pomocy?

Co innego, gdy potrzebuję od przyjaciółki opinii, jak wyglądam w nowej bluzce. Wtedy muszę mieć pewność, że powie mi, co naprawdę sądzi o tym, jak na mnie leży. Ale to są sprawy błahe i zazwyczaj nie mają wpływu na dalsze, przyszłe, poważniejsze losy znajomości.
Przyjaciel musi mieć wyczucie; musi wiedzieć, co chcę od niego usłyszeć i czym może mi w danej chwili pomóc.... przyjaciel to osoba magiczna, niezastąpiona, która nie będzie strzelać fochów, gdy powiesz mu, co Ci nie pasuje.
Tyle mojego skromnego zdania. Razz

La Figlia Della Tempesta

Czy ktoś, kto będzie zawsze mówił to, co chcesz usłyszec i bez słowa będzie patrzył, jak pakujesz się w kłopoty, a nawet to chwalił (bo przecież nie chcesz słyszec, że to nie jest dobry wybór) to naprawdę jest ideał przyjaciela?

Narzeczona wampira

Może nie do końca, ale jak już powiedziałam, oczekuję od przyjaciela przede wszystkim pocieszenia, nie potrzebuję, aby mi zawsze mówił szczerą prawdę, którą jeszcze bardziej zepsuje mi humor.
Takich 'przyjaciół' już miałam. Nie sprawdzili się na dłuższą metę, bo co z tego, że postępowałam niby dobrze [zawsze zwracali mi uwagę na błędy], skoro ciągle swoimi komentarzami co do mojego postępowania psuli mi nastrój?
Oczywiście zależy też wszystko od sytuacji, sprawę mocno uogólniłam...

Driada

Nie za dużo oczekujesz od przyjaciół? To przecież tylko ludzi, a nie jakies magiczne stworzenia, które natychmiast wyczuwają, że Ty chcesz, żeby to czy tamto zrobili/ powiedzieli.
Mój przyjaciel kiedyś mi powiedział, jak rozpaczałam z jednego powodu: "Justyna, głupia jesteś żeby rozpaczać z takiego powodu", nie były to słowa pocieszania, a wręcz kubeł lodowatej wody, ale przyznam, że to mnie właśnie nieźle otrzeźwiło Grey_Light_Colorz_PDT_19

Często nie robi tego co bym chciała, a wręcz odwrotnie, ale nasze stosunki jakoś dramatycznie się nie zmieniają.

Mrok

W świecie egoistów...
"Przyjaciel" postawiony przed sytuacją wyboru między Tobą a kimś...
"Przyjaciel" robiący to na co ma ochotę czy pocieszający Ciebie, gdy potrzebujesz...
Można mnożyć to wszystko.Ludzie są tylko ludźmi.Zazwyczaj egoistami.Trudno ich winić.
Dlatego całe swoje życie nikogo nie nazwałbym przyjacielem.

Półcień

Ja już chyba przestałam wierzyć w przyjaźń, o ile kiedykolwiek jej zaznałam.
A to się chyba nie zdarzyło. Miałam dwie przyjaciółki, na których 'przejechałam' się kilkakrotnie. Często obrażały się za to, że używam słów których one znaczenia nie znają.
Zakończyłam kontakt z nimi od razu, są nie warte zachodu, zresztą na dłuższą metę się z nimi nie dogadywałam.
Przyjaźni chyba nigdy nie uświadczę, bynajmniej sie na to nie zanosi...

Chciałabym tylko mieć przyjaciela podobnego sobie... Takiego który by mnie zrozumiał i był przy mnie kiedy bym tego potrzebowała, a w zamian dostałby to samo, czy nawet więcej... Ale na pewno szczerą przyjaźń.

Ciemność

ile razy ja się "przejechałam. Teraz sądzę, że mam prawdziwych przyjaciół. Udowodnili mi to.
Dzięki nim żyję. Ktoś kto dla mnie narażał życie.. Jest moim przyjacielem. Cieszę się z tego.
I nie zawsze mnie pocieszają. Czasami tylko w milczeniu wysłuchają.
Poza tym znają mnie wiele let. Nie mam zwyczaju nazywania kogoś przyjacielem po dwóch latach znajomości:)