Przyjaźń - Gotyk-Forum.pl

Półcień

No właśnie. I jak tu ufać ludziom? W pewnym momencie to sie natręctwem staje bo nawet jeśli twój nowy partner jest szczery to po przeżyciach jesteś strasznie podejrzliwy.

Mistrz Gry

Ale na świecie jest dużo ludzi Grey_Light_Colorz_PDT_02

Półcień

Wiec wielu ludziom się nie ufa Grey_Light_Colorz_PDT_03

Mistrz Gry

Ale nie da się iść przez życie całkowicie odizolowanym od wszystkich, nie polegając choćby w najmniejszym stopniu na ludziach i trzymając się całkowicie i bezwzględnie swoich zasad. Trzeba się nauczyć pewnej ogłady i nieco się przystosować.

Półcień

Ale jak są fałszywi ludzie to jak chcesz się przystosować?

Mistrz Gry

Niektórych się nie da w życiu obejść (lub wiązałoby się ze zbyt dużymi kosztami, nie tylko finansowymi). Trzeba zacisnąć zęby i robić swoje.

Półcień

No właśnie. Robić swoje. Taki paradoks Ci wyszedł.

Mistrz Gry

Tak? A niby gdzie? Obowiązki są na ogół tak poukładane, że wszystko działa tak, jak powinno. Jeżeli tylko się trzyma tego, co się należy, nie przegina, nie łamie prawa etc., to.. da się

Mrok

Jest zasada - zrób dobrze komuś, pomóż mu a potem uciekaj gdzie pieprz rośnie, bo ta osoba prędzej czy później będzie starała się Ciebie zniszczyć.Niestety taka natura bywa częsta w ludzkich osobnikach...

Mistrz Gry

Ja rozumiem, że ludzie bywają złośliwi, zazdrośni, zawistni, skąpi, zaborczy, chciwi, nieczuli, aroganccy i do tego brzydcy ( Razz

), ale to nie powód żeby jednak nie spróbować.

Półcień

Szarość Wieczorna

Mistrz Gry

Hmmm.... może obracacie się w jakiś patologicznych środowiskach Razz

Ja miałem kilkakrotnie w życiu sytuacje, kiedy byłem w mniejszych lub większych opałach (ze swojej winy, choć i niekoniecznie) i nie raz, nie dwa i nie pięć znajomi 'stawali za mną murem' - jak to określiła Blue - ratując skórę. Nigdy bym się nie spodziewał takiej bezinteresownej reakcji, stąd też ludzie nie przestają mnie zadziwiać.

Przewoźnik dusz

Ze mną jest trochę podobnie jak z Piorunem.

Nigdy nie miałęm przyjaciół. Nigdy nawet nie odczuwałem jakoś szczególnie ich braku. W ogóle mam trudności z nawiązywaniem i utrzymywaniem znajomości. Trudno mi sobie wyobrazić, bym potrafił komuś zaufać w takim stopniu, by móc go nazwać przyjacielem.

Nowopowstały

Ja również nigdy nie miałam przyjaciół. Po 18 latach życia w samotności zdążyłam się do tego przyzwyczaić i nie wiem czy byłabym w stanie komuś zaufać. Przyjaźń - rzecz piękna, ale rzadka.