CocoRosie - Gotyk-Forum.pl

Szmaragdowa Wiedźma

och, musiałam Grey_Light_Colorz_PDT_19

z gotykiem nie ma to nic wspólnego, ale z alternatywą owszem.
cocorosie tworzą dwie kobiety - siostry sierra i bianca casady.
to, co tworzą jest niesamowite. po pierwsze - charakterystyczne wokale, momentami wręcz dziecięce. po drugie - uboga, a jednak tak bogata. po trzecie - cała otoczka: 'psychodeliczne dźwięki wyrwane z otaczającej nas codzienności: słyszymy tam pozornie kojące dzwoneczki, sygnał telefonu, w którym, gdyby tylko go ktoś odebrał, można byłoby usłyszeć głos kogoś bliskiego a kto umarł już dawno, smutny płacz kota, rżenie konia, poranne pianie koguta i trzaski winylowej płyty z przebrzmiałą, minioną, niemodną melodią czasów młodości naszych dziadków.'
muzyka ta klasyfikowana jest często jako indie rock. ale niezupełnie mieści się w ramach tego gatunku. właściwie niezupełnie mieści się w ramach jakiegokolwiek gatunku...

dyskografia:
la maison de mon rêve (2004)
noah's ark (2005)
the adventures of ghosthorse and stillborn (2007)

Atropinowa panienka

...a ja tam słyszałam również dźwięki pozytywki...

Szmaragdowa Wiedźma

owszem, pozytywka również się przewija

a [link widoczny dla zalogowanych] znajdziecie próbki utworów z 'noah's ark'. polecam 'beautiful boyz'

+NecromanTesss+

Miłość od pierwszego usłyszenia, zupełnie nieoczekiwana... Podejrzewam, że to zasmakowanie w klimatach Bjork, Portishead czy 3rd and the Mortal otworzyło mi uszy na podobne dźwięki, gdyż nie sądziłam, że tak mnie "powali"... Choć właściwszym słowem byłoby "zaczaruje", tak subtelna, oniryczna, sentymentalna i nieziemska jest ta muzyka. A konkretniej płyta "Noah's Ark", baśniowa, słodka, kojąca, a zarazem smutna, refleksyjna i przynosząca niesprecyzowane małe tęsknoty i sentymenty. Chociaż przywoływać może skojarzenia z twórczością słynnej Islandki, projekt CocoRosie to zupełnie inna para trzewików (zaczarowanych, a jakże). Mimo wynalezienia stu tysięcy określeń gatunków muzycznych, wszystkie zawodzą.

Świat skrzypiących huśtawek na starym placu zabaw, dziecięcego pokoiku, kufra z babciną odzieżą, starych, pożółkłych fotografii, fotoplastykonu, balów kotylionowych i prototypowego radia, pełnego szmerów i zakłóceń... Świat miniony, ale nie zapomniany, bo przecież istniejący w zwierzeniach ścian ubranych w modne tapety i zarysowaniach na odziedziczonych meblach.

Kawałek cudu zamknięty w szklanej kuli, zabawce, której się już nie robi (tak, tej z widoczkiem w środku). Najwyższa nota w skali sześciogwiazdkowej.

Atropinowa panienka

wczoraj odkryłam ze zdumieniem, że w 2007 roku wyszła trzecia już płyta sióstr Casady, wobec czego uzupełniłam dyskografię z temacie Wink

a tu info: [link widoczny dla zalogowanych]

Bad Girl Straight to video

Kiedyś przesłuchiwałam tz próbowałam paru utworów i jak dla mnie to jest niesłuchalne

Atropinowa panienka

zatem zgodziłabyś się z moją Młodszą Grey_Light_Colorz_PDT_03

mi z kolei podobne przedziwności wchodziły dużo wcześniej i łatwiej niż szeroko pojęta elektronika. dopiero od jakiegoś czasu proporcje się wyrównują na korzyść electro.

Szmaragdowa Wiedźma

Hrabia

Jakie to piękne...

Jasność

CocoRosie znam już długo... O ile dobrze pamiętam to prawie rok.
Bardzo je lubię i cenie. Tworzą ciekawą muzykę, taka delikatna, czasem nawet przygnębiająca. No i te wcześniej wspomniane 'codzienne dźwięki' jak huśtawka czy dzwoneczki sprawiają, że ich piosenki są takie 'inne'.

Ciemność

Uwielbiam CocoRosie, niesamowitą muzykę tworzą siostry, te wszystkie dźwięki, ta atmosfera, coś nie do opisania. Przyznam, że bardziej mi się podobają ich dwie pierwsze płyty, ale trzecią też bardzo lubię. Udało mi się być nawet na ich koncercie na Open'erze tegorocznym, Sierra i Bianca tworzą naprawdę świetną atmosferę, to na pewno występ, który sie pamięta Grey_Light_Colorz_PDT_15

Atropinowa panienka