Nihilizm - Gotyk-Forum.pl

Druid

Hmm nihilizm to zaprzeczenie wszystkich moich osobistych pogladow i wartosci, co wiecej bardzo ciezko mi jest zrozumiec jak mozna takie spojrzenie na swiat prezentowac...ale mimo to staram sie jednak zrozumiec Grey_Light_Colorz_PDT_03

choc oczywiscie jak zauwazyl Feasuro twierdze ze jest destruktywny, bo czy mozna cos zbudowac trwalego tylko na negacji czegos innego? Moze nihilizm jest cecha genetyczna ?? Grey_Light_Colorz_PDT_03

Nocny Łowca

Nihilizm to nie tylko negacja.
To przede wszystkim, można powiedzieć, "nie przejmowanie się"

Czy można zbudować na nim coś trwałego? A po co budować coś trwałego? Przecież nie istnieje nic trwałego - prawdopodobieństwo że któreś z popełnionych przez człowieka dział przetrwa jest na prawdę nikłe.
Lepiej już po prostu trwać, korzystając z uroków istnienia (wariant hedonistyczny) lub odrzucić nawet przyjemność jako złudną i nietrwałą i po prostu trwać (wariant eremity).
Oczywiście jeśli czuje się potrzebę twórczą, można tworzyć, nie przejmując się jednak zupełnie krytyką, estetyką, zasadami i kanonami - bo niby czemu, przecież i tak zaraz się zmienią - i tak mamy dadaizm czy konceptualizm na przykład.

Gyenshin, myślę że twierdzenie do jakiej filozofii komu najbliżej, to sprawa procentów. Jeśli np 95% czyjejś filozofii to nihilizm Grey_Light_Colorz_PDT_02

Koval, planuję od dawna zjawić sie na jakimś zlocie. Jak dobrze pójdzie, to mój młodszy zadomowi się w Krakowie, a wtedy będę miał bazę i wystarczy że zgram urlop ze złotem

Aksamitna Mgiełka

Ło matko, a ten ostatni akapit co miał znaczyć? Grey_Light_Colorz_PDT_02

"Przyjadę na zlot i wtedy Ci dowalę"? Grey_Light_Colorz_PDT_08

A czy nihilista nie powinien tym samym twierdzić, że również nihilizm jest g*** warty? Grey_Light_Colorz_PDT_08

Wiara w to, że wszystko jest nic niewarte, też jest wiarą. I też się może okazać nieprawdą Grey_Light_Colorz_PDT_11

.

Nocny Łowca

Ten ostatni akapit miał znaczyć, że już od X czasu kombinuję jak się pojawić na jakimś zlocie, ale wyrwanie się z mojej dziadziowej dziury dechami zabitej w jakieś sensowne miejsce to min 5h drogi. (Za to gdybym miał ochotę pójść do lasu, to starczyło by że wstał bym od kompa i zszedł po paru schodkach - cóż, coś za coś)

A wracając do tematu: nihilizm to również negacja potrzeby wiary w cokolwiek - w tym w potrzebę wiary, niewiarę itp. Paradoks godny Zenona z Elei Grey_Light_Colorz_PDT_01

Nowopowstały

Nihilizm.. cóż, kiedy już dojdzie sie do wniosku, że życie nie ma odgórnie narzuconego sensu, pozostają chyba tylko 3 rzeczy: samobój, poszukanie własnych wartości i celów, albo pogrążanie się w czymś, co niektórzy chcieliby nazywać nihilizmem.
No właśnie: czy żywy nihilista to jest coś, co w ogóle mogłoby zaistnieć? Czy ktoś , kto odrzuca wszystkie wartości, a jednocześnie widzi jakiś powód aby utrzymywać się przy życiu nie nadaje tym samym jakiegoś znaczenia własnej egzystencji?
I jeszcze co do tego, co ktoś napisał na poprzedniej stronie: jeśli odrzuca się bierność poznawczą, bo nie chce się cofać, to znaczy że to rozwój jest wartością którą dana osoba uznaje - a to już tak jakby nie jest nihilizm. Z tym pojęciem musi wiązać się konformizm, inaczej wychodzi grom-wie-co.

Co nie znaczy, żebym miała coś przeciwko relatywizmowi i sceptycyzmowi. Gdyby coś takiego wyszło przypadkiem z mojej wypowiedzi, to pragnę sprostować. Miło sobie tak czasem uświadomić, ile warte są te wszystkie ogólnie narzucone zasady i wartości... Grey_Light_Colorz_PDT_02

Nowopowstały

Nihilizm sam w sobie nie jest również jednoznaczy. Okazuje się bowiem, że.. istnieją różne warianty nihilizmu. Wydaje się to być truizmem, ale niesie to ze sobą szereg konsekwencji. I tak nihilizm okazać się może wyrazem niemocy - poczucia, że zastane wartości, 'ideały' nie korespondują z indywidualnymi potrzebami autoformacji. W takie sytuacji kreacyjny defetyzm okazuje się jedyną postawą , na której oprzeć można swoje bytowanie... Ale teoria teorią, a taki nihilizm jest tynfa wart - służy on bowiem głównie lansowaniu swojej osoby jako opozycję wobec utartych wartości. Cóż z tego, skoro wikła się wtedy jedynie w trywialną negację, która pożera to, co nie potrafi opanować, dostosować do siebie.. No właśnie. Ale przecie nihilizm niekiedy.. okazuje się jedynym sposobem, aby zdołać zdystansować się do tego, co ciąży. Nihilizm może być rezultatem refleksji ( a nie jedynie negacji w imię iluzorycznej wolności) nad swoją indywidualną kondycją w świecie, i nieprzystawolności tegoż indywiduum do wszystkiego, co zostało niegdyś wpojone i zaakceptowane. Ktoś mądry powiedział (zapewne już nie zyje), iż "nequequam vacuum" - "pustki nie ma", co w kontekście 'rozumnego nihilizmu' rozumiem jako dążenie do wypełnienia pustki. Staje się to wówczas najbardzie burzliwym procesem, jaki dotyka jednostkę na wszystkich płaszczyznach jej jestestwa. Wysiłek neantyzacji (Sartre przekręca się w grobie z prędkością małej turbiny) pustki (sic ! sic !!) prowadzi do stopniowego stwarzania nowego postrzegania rzeczywistości, ba ! , stwarza nową, dynamiczną rzeczywistość, której na dobrą sprawę nie sposób uchwycić.

Jak coś jeszcze mi się wymyśli, to dopiszę.

Poza tym, debiutuję na tym forum, z tego tytułu więc proszę być pobłażliwym na różnorakie moje swawole myślowe Grey_Light_Colorz_PDT_08

Pozdrawiam.

Zło Zza Szkieł

Nowopowstały

Ym. Twój sylogizm na obalenie sceptycyzmu wskazuje, że mocno jednoznacznie pojmujesz sceptycyzm - nie chodz o zanegowanie znaczenia zdania, a o poddanie go w wątpliwość i wysunięcie z tego pewnych wniosków. Vide taki David Hume - skrajny sceptyk, ale przecie on właśnie wskazał na niewydolność ludzkiego umysłu do opisywania rzeczywistości oraz nieprzystawalności języka do sytuacji które usiłuje ująć. Zatem nihilizm nie jest skrajnym sceptycyzmem, ponieważ ten nie neguje a weryfikuje, docieka.

Boli traktowanie stereotypowo nihilizmu. Różowa panienka a'rebeurs
z intelektualną patyną to nie nihilizm a pozerstwo tró rebelianta, który wie więcej bo on się zna i gwałci umysłem system, podczas gdy inni to gnuśne kołtuny.
Nihilizm bowiem jest kuszący kiedy się go przyjmuje jako nazwę dla swojego stosunku a nie kiedy jest rezultatem własnych refleksji. Nihilista pierwszego typu będzie miał po prostu wyjebane na wszystko w imię "wyższości swoich poglądów", które zakładają bezsens wszystkiego. Nihilista drugiego typu założy pluraizm aksjologiczny i będzie dążył do wyrwania się z nihilistycznego gówna.

Blah. Typologia nihilizmu.To na pewno nie służy. Perystaltyce jelit przynajmniej.

Zło Zza Szkieł

Ale w drugim przypadku nihilista po prostu robi się relatywistą i tak naprawdę to już nie ma tego rebelianckiego klimaciku;)

Nowopowstały

pluralizm nie jest równy relatywizmowi, to nie to samo, wielość nie jest równa względności Grey_Light_Colorz_PDT_19

Zło Zza Szkieł

Nowopowstały

Myśląc o nihilizmie drugiego typu mam na myśli nie postawę, a mentalną kondycję, która następnie warunkuje PEWŃA postawę. Czym jest ta nihilistyczna kondycja mentalności ? W pewnym momencie wszystko to, co do tej pory służyło za instancję odwoławczą (zasady, moralność) okazuje się być niewydolne (a to, kiedy zasady, pryncypia okazują się niewydolne to już indywidualna rzecz). W tym momencie wytwarza się okropna pustka, wyrwa we wnętrzy, która zdaje się zasysać wszystko inne. I ta wewnętrzna pustka DOMAGA się wypełnienia, podczas gdy człowiek nie ma pojęcia, jak to osiągnąć. I jak najbardziej jest to nihilizm, tylko nie "formalny" -czyli taki, który zakłada określony stosunek do świata. Nihilizm o którym prawię (nie chwalę oczywista !) to wewnętrzny stan napięcia między niemocą o świadomością swojego potencjału. Dość frapująca rzecz i dalece bardziej złożona niźli prosty nihilizm, który dobrowolnie przyjęty jako postawa niewiele ma do czynienia z czymś takim jak odczuwalna PUSTKA.

Kwestia z pluralizmem aksjologicznym nie jest tak oczywista, ponieważ uznanie innych wartości/racji za równorzędne naszym w oczach wielu ludzi jawi się jako zdegradowanie swoich osobistych przekonań (a oczywiście to błędne przekonanie, powiedzmy to jasno : pluralizm ma jeszcze mniej do czynienia z egalitaryzmem niż z relatywizmem). A pluralizm aksjologiczny czyni człowieka po prostu bardziej otwartym, ale to wiadome. Wydaje się taki pluralizm rozsądny, bo jet tolerancyjny (a aktualnie mamy popyt wielki na tolerancję), niemniej przede wszystkim jest to stanowisko teoretyczne. Uznanie innych wartości za równorzędne swoim czyni je po prostu tworzywem do konstruktywnej dysputy, ale po prostu dopuszczenie cudzych wartości do rangi bezdyskusyjnej uwłacza intelektowi i szeroko pojętej moralności otwartej.

Jakoś tak.