Control - Gotyk-Forum.pl

Anhedoniac

Film biograficzny o Ianie Curtisie z Joy Division.

Całkiem nowy film, który nawet dostąpił zaszczytu bycia powszechnie puszczanym w kinach. Film dosyć ponury, czarno-biały i, co nie zaskakuje zbytnio, z uwagi na głównego bohatera, dosyć pesymistyczny. Niejednokrotnie można usłyszeć utwory legendy post-punka, które same sobą wpisują się w fabułę i dopowiadają to, czego nie pokazano, lub o czym nie powiedziano, niejako opisując stan umysłowy/emocjonalny Iana.

Nie wiem za bardzo jak ma się filmowa interpretacja z autentycznym życiem Iana (liczę tu na innych forumowiczów), co w filmach biograficznych odgrywa kluczową rolę (po prostu mało mnie interesują owe biografie Grey_Light_Colorz_PDT_08

), ale nawet gdyby jedno z drugim bardzo się mijało, wciąż będę twierdził, że to bardzo dobry film.

Polecam.

Ciemność

Film nie jest bardzo dobry. Jest genialny po prostu Grey_Light_Colorz_PDT_19

Widziałam dwa razy i w przyszłym tygodniu będzie trzeci

Co do zgodności z autentycznym życiem Iana, a raczej biografią napisaną przez jego żonę, rozbieżności żadnych nie wyłapałam. Antonowi Corbijnowi świetnie udało się oddać atmosferę muzyki Joy Division (cudowny jest już sam fakt, że film jest czarno-biały, kojarzy mi się to ze zdjęciami grupy robionym przez Corbijna). A część utworów zespołu, które można tam usłyszeć są wykonywane przez aktorów. To niesamowite jak bardzo podobny głos do Iana ma Sam Riley. Krótko mówiąc, aktor odwalił kawał dobrej roboty.

Mistrz Gry

Tego typu filmy (jak np. "Skazany na bluesa") przede wszystkim warto obejrzeć dla muzyki. Mnie tam Joy Division nigdy jakoś specjalnie nie pociągało, więc się nie palę do kina. Zobaczyć, pewnie zobaczę, ale przy okazji czegoś innego.

Ciemność

Ale nie tylko dla muzyki warto obejrzeć ten film, Ian Curtis był fascynującą postacią, a i wielbiciele teledysków Depeche Mode i innej twórczości pana Corbijna powinni wziąć szturmem kina. Corbijn zrobił ten film w swoim własnym, niepowtarzalnym stylu, przyznam, że kojarzy mi się trochę z teledyskami DM z serii Strange. Warto obejrzeć, żeby poczuć 'klimat dawnych lat', Manchester w latach 70., początki rewolucji punk rockowej, a później cold wave, narodziny legendy zespołu, a także Factory Records (ale o tym więcej jest w 24 hour party people^^).
Czyli wszystko to co najbardziej mnie interesuje akurat Grey_Light_Colorz_PDT_15

La Figlia Della Tempesta

Ciemność

oj oj przecież wiem, że się na biografii opierał (taki był mniej więcej sens tego zdania) Grey_Light_Colorz_PDT_19

Ale chodziło mi także o to, że film będąc opartym na książce napisanej przez żonę, nie przedstawi do końca pełnego obrazu Iana, że momentami widzimy go tutaj z jej perspektywy.

Alice in Gothland

No i film obejrzany i na mnie zrobił spore wrażenie. Klimat niesamowity i jak zagrali moje ulubione "Transmission", "Love will tear us apart" i oczywiście "She's lost control" [plus pokazanie genezy powstania utworu] to...ach! Choć główny bohater filmu to postać moim zdaniem co najmniej kontrowersyjna. Chyba nie umiałabym żyć z taką osobą. Niemniej stworzył wspaniałą muzykę i stał się swoistą legendą.

Aksamitna Mgiełka

Alice in Gothland

Hmm, no nie wiem, może po prostu chodziło o te obie rzeczy? Wink

Zmierzch

ogladalem ten film jakis czas temu i jutro ide do kina... wniosek? naprawde warto obejrzec (zwlaszcza bedac fan(ką/em) Joya Divisiona: ))

wlasnie, a propos filmu, los tak chcial, ze mam wolny bilet... ktos chetny?; ) Charlie, Łódź, 19:00

nie palę, nie jem czerwonego mięsa i nie gwałcę: )

Ciemność

Może jakoś nieuważnie oglądałam film, ale mi się od początku wydawało, że Ian napisał 'She's lost control' po tym jak się dowiedział, że ta dziewczyna zmarła przez atak padaczki. Nawet nie przyszło mi na myśl, że to ma coś wspólnego z jego żoną

Szmaragdowa Wiedźma

właśnie wróciłam z kina. i z przykrością muszę stwierdzić, że nieco się wynudziłam. ale tak to już u mnie bywa z filmami biograficznymi.
ale wizualnie rzeczywiście bardzo ładnie zrobiony.